Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Mielcu

Przewodniczący -

sędzia Elżbieta Opałacz

Protokolant -

Grzegorz Szymczyk

wyroku Sądu Rejonowego w Mielcu z dnia 22 sierpnia 2023 roku

Sygnatura akt

II K 413/23

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

P. S.

czyn przypisany oskarżonemu w pkt I wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1) Uprzednia, wielokrotna karalności P. S.,
w tym za przestępstwa z art. 286 §1 kk oraz przestępstwa
z art. 286 §1 kk w zw. z art. 286 §3 kk.

informacja z K.

138-139

2) Zamieszczenie przez P. S. w dniu 24 maja 2022 roku, we W. - działającego w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, z góry powziętym zamiarem nie wywiązania się z warunków umowy kupna-sprzedaży - na stronie internetowej (...) ogłoszenia nr (...) zawierającego ofertę sprzedaży karty graficznej za cenę 1200 zł, na która to ofertę w tym samym dniu zareagował (...) M. J. B., zamieszkały
w miejscowości M., woj. (...), prosząc ojca
o dokonanie transakcji.

Następnie dokonanie przez oskarżonego z M. B. (2), za pośrednictwem (...) ustaleń odnośnie szczegółów transakcji, w trakcie których oskarżony przesłał pokrzywdzonemu skan swojego dowodu osobistego oraz wskazał nr rachunku bankowego, na który ma dokonać wpłaty, tj. rachunek o nr (...) prowadzony przez (...) Bank (...) S.A.,
a założony przez oskarżonego w dniu 20 maja 2022 roku.

Dokonanie przez pokrzywdzonego w dniu 24 maja 2022 roku przelewem ekspresowym wpłaty na rzecz oskarżonego, na wskazany przez niego rachunek bankowy - którego oskarżony był jedynym dysponentem - wpłaty kwoty 1200 zł tytułem zakupy karty graficznej, po czym zaniechanie przez oskarżonego kontaktu z pokrzywdzonym, nie wysłanie mu oferowanej do sprzedaży karty graficznej, jak również nie zwrócenie pobranej ceny zakupu, skutkiem czego pokrzywdzony zawiadomił organy ścigania.

wyjaśnienia oskarżonego

163/v-164

zeznania M. B. (1)

13-14

zawiadomienie

1

potwierdzenie wpłaty

2-3

wydruk korespondencji

4-12

dokumentacja od (...). pl (...). z o.o.

22-23

dokumentacja od (...) S.A.

35-41

dokumentacja od (...) Sp z o.o.

42-44, 90-102

dokumentacja od (...) (...) (...)

57-59

dokumentacja od (...) S.A.

60-76

zeznania M. N.

77-78

1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

OCena DOWOdów

1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

informacja z K.

Dokument urzędowy sporządzony w należytej formie, w oparciu
o odpowiednią bazę danych, toteż brak podstaw by odmówić mu wiary.

1.1.1

wyjaśnienia oskarżonego

Wyjaśnienia oskarżonego przyznającego się do winy jako rzeczowe
i logiczne, a przy tym korelujące z pozostałym materiałem dowodowym, zasługują na wiarę.

zeznania M. B. (1)

Zeznania świadka jako rzeczowe i logiczne, a przy tym znajdujące potwierdzenie w pozostałych zebranych i przeprowadzonych dowodach, zasługują na wiarę.

zawiadomienie

Treść dokumentu prywatnego koreluje z pozostałym materiałem dowodowym, a przy tym nie była kwestionowana przez żadną ze stron postępowania, co czyni go wiarygodnym dowodem w sprawie.

potwierdzenie wpłaty

Dokument prywatny potwierdzający dokonaną na rzecz oskarżonego wpłatę, nie kwestionowany przez żadną ze stron i spójny
z pozostałym materiałem dowodowym, zatem zasługuje na wiarę.

wydruk korespondencji

Treść dokumentów prywatnych koreluje z pozostałym materiałem dowodowym, a przy tym nie była kwestionowana przez żadną ze stron postępowania, co czyni je wiarygodnymi dowodami w sprawie.

dokumentacja od (...). pl (...). z o.o.

Brak podstaw by odmówić wiary dokumentacji pozyskanej od poszczególnych podmiotów i spółek, gdyż została sporządzona
w należytej formie, w oparciu o zgromadzone zasoby danych, a ich treść nie była kwestionowana przez żadną ze stron postępowania.

dokumentacja od (...) S.A.

dokumentacja od (...) Sp z o.o.

dokumentacja od (...) (...) (...)

dokumentacja od (...) S.A.

zeznania M. N.

Zeznania świadka jako rzeczowe i logiczne, a przy tym zbieżne
z zebranym materiałem dowodowym, zasługują na wiarę. Co prawda sprawca używał podczas oszukańczych zabiegów urządzenia
o numerze (...), którego abonentem jest M. N., jednakże wobec faktu, iż sprawca w dniu 24 maja 2022 roku logował się przy użyciu tegoż urządzenia na terenie W., gdzie znajduje się miejsce zamieszkania oskarżonego, w powiązaniu z wyjaśnieniami oskarżonego przyznającego się do winy, oczywistym jest, iż sprawcą oszustwa dokonanego na szkodę M. B. (1) jest P. S..

1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

pkt I wyroku

P. S.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Art. 286 kk określa odpowiedzialność za oszustwo, którym według tego przepisu jest motywowane celem korzyści majątkowej doprowadzenie innej osoby do niekorzystnego rozporządzenia mieniem przez wprowadzenie jej w błąd albo wyzyskanie błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranej czynności. Istota tego przestępstwa polega więc na posłużeniu się fałszem jako czynnikiem sprawczym, który ma doprowadzić pokrzywdzonego do podjęcia niekorzystnej decyzji majątkowej. Formą wykonawczą oszustwa jest „wprowadzenie w błąd” polegające na tym, iż sprawca własnymi podstępnymi zabiegami doprowadza pokrzywdzonego do mylnego wyobrażenia
o określonym stanie rzeczy, bądź też "wyzyskanie błędu" – rozumiane jako celowe skorzystanie
z takiego mylnego wyobrażenia, bądź też wyzyskanie niezdolności pokrzywdzonego do należytego pojmowania przedsiębranej czynności.

Przestępstwo oszustwa ma charakter materialny, gdyż warunkiem jego przypisania jest skutek będący niekorzystnym rozporządzeniem mieniem własnym lub cudzym przez osobę wprowadzoną w błąd lub której błąd został przez sprawcę wyzyskany. Dopóki takie rozporządzenie nie nastąpi, a sprawca podejmie oszukańcze zabiegi mające na celu jego uzyskanie, można mówić jedynie o usiłowaniu oszustwa, a nie o jego dokonaniu. (por. wyr. SN z 8 I 1999 r., V KKN 513/97, Orz. Prok. i Pr. 1999, nr 6).

Oprócz skutku w postaci niekorzystnego rozporządzenia mieniem, dla odpowiedzialności karnej konieczne jest również ustalenie, że między zachowaniem sprawcy a skutkiem w postaci błędnego wyobrażenia rozporządzającego mieniem o rzeczywistości, w części określającej elementy istotne
z punktu widzenia decyzji o rozporządzeniu mieniem zachodzi związek przyczynowy oraz ustalenie, że między zachowaniem sprawcy a rozporządzeniem mieniem zachodzi związek przyczynowy (por. wyrok SA w Katowicach z 31 sierpnia 2000 r., II Aka 191/00, Prok. i Pr. 2001, nr 3, poz. 19; wyrok SN z 15 listopada 2002 r., IV KKN 618/99, LEX nr 75460).

Celem przypisania oskarżonemu zarzucanego mu przestępstwa oszustwa, konieczne jest wykazanie zamiaru bezpośredniego kierunkowego, tak co do celu działania, jak i używanych środków. Jak stwierdził Sąd Najwyższy: „Zamiar bezpośredni o szczególnym zabarwieniu związanym z celem działania sprawcy oznacza, że elementy przedmiotowe oszustwa musza mieścić się w świadomości sprawcy i muszą być objęte jego wolą. Sprawca oszustwa nie tylko musi chcieć uzyskać korzyść majątkową, lecz musi także chcieć użyć w tym celu określonego sposobu działania czy zaniechania.
W związku z tym do przestępstwa oszustwa nie dochodzi zarówno wtedy, jeżeli jeden
z przedstawionych elementów nie jest objęty świadomością sprawcy, jak i wówczas, jeżeli któregoś
z nich sprawca nie chce, lecz tylko się godzi. W przypadku działania sprawcy w zamiarze ewentualnym nie dochodzi więc do popełnienia występku oszustwa przewidzianego w art. 286 § 1 k.k.” (zob. wyrok SN z dnia 19.07.2007 r., KK. 384/06, Biul. PK 2007/14/33, a także wyrok SN z dnia 2007.04.03, III KK 362/06, LEX nr 296749).

Odnosząc powyższe rozważania na kanwę niniejszej sprawy, przypisanie oskarżonemu zarzucanego mu czynu z art. 286 §1 kk nie powinno wzbudzać żadnych wątpliwości. Dokonana przez M. B. (1) wpłata kwoty 1200 zł na konto wskazane przez oskarżonego była bowiem efektem uprzednich oszukańczych zabiegów oskarżonego, który umieścił na portalu (...) ofertę sprzedaży karty graficznej, wprowadzając pokrzywdzonego w błąd co do zamiaru wywiązania się ze zobowiązania polegającego na dostarczeniu karty graficznej, za którą pobrał pieniądze. Oczywiste zatem, iż gdyby pokrzywdzony nie został wprowadzony w błąd, to nie dokonałby na konto P. S. wpłaty pieniędzy w kwocie 1200 zł tytułem zakupu karty graficznej.

Wina oskarżonego, który jest osobą pełnoletnią i w pełni poczytalną, nie budzi żadnych wątpliwości. Oskarżony - który w przeszłości był już wielokrotnie karany, w tym za przestępstwa z art. 286 §1 kk - niewątpliwie bowiem miał świadomość bezprawności zachowania, jakim jest uzyskanie korzyści majątkowej wskutek oszukańczych zabiegów, z pokrzywdzeniem innych, co jednak nie powstrzymało go od takiego działania. Na skutek wadliwego procesu decyzyjnego P. S. umyślnie zatem naruszył normy prawne, przy braku jakichkolwiek okoliczności usprawiedliwiających lub wyłączających przypisanie mu winy. Wskazywana przez oskarżonego na rozprawie motywacja przestępczego działania w postaci chęci pozyskania pieniędzy na rehabilitację dziecka - notabene w żaden sposób nie uwiarygodniona, a tym bardziej nie udowodniona przez oskarżonego - nie może bowiem usprawiedliwiać działania oskarżonego, gdyż - co oczywiste - istnieją inne legalne formy pozyskania środków pieniężnych na rehabilitację dziecka, jak choćby w postaci podjęcia wzmożonej pracy zarobkowej czy też zwrócenia się o pomoc do odpowiednich instytucji państwowych bądź fundacji.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

P. S.

pkt I wyroku

pkt I wyroku

Uznając oskarżonego winnym zarzucanego mu czynu z art. 286 §1 kk sąd wymierzył mu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, bacząc by dolegliwość kary - wymierzonej
w minimalnym dopuszczalnym progu ustawowego zagrożenia - nie przekraczała stopnia winy oraz stopnia społecznej szkodliwości czynu, jak również uwzględniając wychowawcze
i zapobiegawcze cele kary oraz potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Jako okoliczności obciążające przy wymiarze kary sąd poczytał oskarżonemu jego dotychczasową, wielokrotną karalność, w tym za przestępstwo z art. 286 §1 kk oraz wysokość wyrządzonej szkody, która nie jest nieznaczna, natomiast do okoliczności łagodzących zaliczył oskarżonemu przyznanie się do winy, złożenie wyjaśnień i wyrażenie skruchy.

Zważywszy na postawę oskarżonego, który pomimo dotychczasowej wielokrotnej karalności i odbycia kar o charakterze nieizolacyjnym, nadal nie ma żadnych oporów przed popełnianiem kolejnych oszustw, sąd uznał, iż jedyną karą, która spełni swoje cele wychowawcze i zapobiegawcze wobec P. S. będzie wyłącznie kara bezwzględna pozbawienia wolności. W przekonaniu sądu łatwość, z jaką oskarżony dopuszcza się kolejnych czynów zabronionych, tłumacząc to brakiem pieniędzy i potrzebą pozyskania środków na rehabilitację niepełnosprawnego dziecka, sprzeciwia się wymierzeniu mu kary innego rodzaju. Sąd stoi na stanowisku, iż wobec tak niepoprawnego sprawcy, tylko kara bezwzględna pozbawienia wolności, poprzez swoją realną dolegliwość i izolację więzienną sprzyjającą krytycznej autorefleksji, skutecznie wdroży oskarżonego do przestrzegania porządku prawnego
i w końcu zapobiegnie jego powrotowi do popełniania oszustw w przyszłości, uświadamiając mu ich nieopłacalność
i nieuchronność kary, jak również konieczność pozyskania środków finansowych na rehabilitację dziecka
w sposób legalny. Dodatkowo, kara ta spełni również swoje cele wobec społeczeństwa, któremu treść niniejszego orzeczenia uświadomi, iż takie zachowania, jakich podejmuje się oskarżony, nie pozostają bez należytej reakcji wymiaru sprawiedliwości

P. S.

pkt II wyroku

pkt I wyroku

Celem naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem, na podstawie art. 46 §1 kk sąd orzekł wobec oskarżonego środek kompensacyjny w postaci obowiązku naprawienia wyrządzonej szkody w całości poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego M. B. (1) kwoty 1200 zł, który to środek dodatkowo uzmysłowi oskarżonemu nieopłacalność popełniania kolejnego oszustwa.

Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

pkt III wyroku

P. S. nie posiada żadnego majątku, a będąc osadzonym w zakładzie karnym nie uzyskuje dochodów, będąc przy tym ojcem (...) dziecka, toteż brak podstaw do przyjęcia, iż będzie w stanie uiści koszty postępowania. Z tych też względów sąd zwolnił go od kosztów postępowania, w poniesionymi wydatkami obciążył Skarb Państwa, stosownie do regulacji art. 624 §1 kpk i art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych

Podpis